Laat ons eerst de natuurlijkheid van een omgeving – haar ‘genie’ en, waarom niet, haar stilte – herkennen en erkennen. Het is er. Een stil kapelletje langs een gewone weg. Een groep hoge bomen, in stilte gegroeid. Een eenvoudige hoeve. Een klein dorp verborgen in de prachtige glooiingen van een historisch landschap. Een dorpskern waar rust primeert op voorbijgaand verkeer. Een begijnhof of een museum in een drukke stad. Het zijn fundamenten van een omgeving die men kan negeren of waarop een verlicht initiatief verder kan bouwen.