Benoît Standaert is benedictijn in de Sint-Andriesabdij in Zevenkerken-Brugge. Hij studeerde in Rome, Jeruzalem en Nijmegen, waar hij in 1978 promoveerde op het Marcusevangelie. In binnen- en buitenland is hij betrokken bij vormings- en opleidingswerk. Hij schreef een groot aantal boeken onder andere over de psalmen, ('Leven met de psalmen'), over 'Spiritualiteit als levenskunst', en over het wezenlijke van het christendom. Zijn boek 'De Jezusruimte' werd een spraakmakend boek dat ondertussen in verschillende talen verscheen. Hij maakte ook kennis met het zenboeddhisme en verbleef in verschillende zenkloosters in Japan.Stilte als oefening
Stilte is een zeldzaam goed geworden in onze wereld. De wereld van de planten en de dieren is opmerkelijk stil, zo veel stiller dan de wereld van de mens die ‘leven’ en ‘lawaai’ als synoniemen is gaan beschouwen. ‘Hier is leven!’; ‘Verschiet niet, maar hier gaan we wat leven maken!’, zo pleegt men te spreken en dan bedoelt men met ‘leven’: gedruis, lawaai, vaak oorverdovend luid. Wat in het Nederlands “stilleven” heet, noemt men in het Frans: “nature morte”. Zijn beide dan elkaar zo nabij, leven en dood, ‘stilleven’ en ‘doodstil’?
